رابطه کمال گرایی، تاب آوری و تکانشگری در معتادین به مواد مخدر شهر تهران جهت تبیین مدل ولع مصرف مواد در آنها

با توجه به اهمیت بحث مواد مخدر در جامعه ایرانی، پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر بر ولع مصرف مواد مخدر و میزان اثر آنان انجام پذیرفت. در یک پژوهش زمینه یابی مقطعی تعداد 200 نفر معتاد در حال ترک مراجعه کننده به مراکز ترک درمانی شهر تهران به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های کمال گرایی فراست، تکانشگری آیزنگ، تاب آوری کانر و دیود سون و ولع مصرف ocdus جمع آوری وتوسط مدل یابی معادله ساختاری (sem) و با نرم افزار لیزرل (lizrel) تحلیل شدند. همچنین همبستگی و خی دو برای مقایسه داده ها به کار رفت. یافته های مطالعه نشان داد که که مدل فرضی اولیه برازش مطلوبی با داده های مشاهده شده دارد. مسیرهای دارای ضرایب معنادار در مدل نهایی حفظ شده و مسیرهای دارای ضرایب غیرمعنادار یا ضعیف حذف شدند. یافته ها به شرح زیر می باشد: 1- بالا بودن کمال گرایی، بالا بودن تکانشگری و پایین بودن تاب آوری در افزایش ولع مصرف اثر مستقیم دارند. 2- تکانشگری به طور غیر مستقیم از طریق تاب آوری و بر افزایش ولع مصرف اثر دارد. 3- عامل اصلی در بین عوامل فوق موثر بر ولع مصرف مربوط به کمال گرایی است. 4- کمال گرایی فقط به صورت مستقیم با ولع مصرف مواد ارتباط دارد. که با توجه به افزایش گروه معتادین با تحصیلات بالاتر این جا به جایی از تکانشگری به کمال گرایی معنا دارد و دارای توجیه منطقی است. اغلب روابط بین این تغییرها در این پژوهش همسو با مطالعات قبلی و نظریه های موجود بودند. با توجه به اهمیت نتیجه برای مسئولان و متخصصان بالینی توجه بیشتر در این زمینه ضروری است. توجه به این عوامل به منظور ارتقا رفتارهای خود مراقبتی برای ولع مصرف و کاهش آسیب های مصرف مواد و بازگشت آن برای جامعه سودمند است.